Sen nesin ha kadın? Şiiri - Kürşat Sezgin

Sen nesin ha kadın...
Kilometrelerce dokunamadığım,
Yorganımın altında varsında sarılamadığım,
Hayaline doyamadığım, öpemediğim koklayamadığım...
Tam çizilmişken siluetin beynime tutamadığım.
Nesin ha..
Kayıp gitme bir anda dağılıp,
Ben tütünsü kokan odamda hafif salınık,
Hani askıda kalan, düşünüyorum.
Evet düşünüyorum ve acaba kaç durak sürer hasretin,
Kaç satır susar bu hasrete kaç şiir anlatır bu kasveti,
Hangi tanrı verir bize bir imtiyaz,
Her neyse bunları çoktan aştım zaten,
Zaten nerede iğrenç konu var bulurlar,
Ta ki sen belirene kadar içlerinde,
O zaman ki huzurun uyuşturur beni,
Çünkü en derinlerinde sen yatarsın.
Anlamadıkları bir hayat var hep düşündüğü.
Tam ramak kala bulmaya, beni tiksindiren yüzüne tükürdüğüm hayat,
Seni bazı illetle sınar hayat, canını acıtır,
kaybolursun bazı günler...
Küfrederim ben o güne kadın anlarım ki yakanı bırakmaz, seni incitir de hayat bir şey yapamam... Benimde ölüden farkım yok o an.
Savaşıcaz kadınım da ha erken, önümüzde güzel günler var biz kokan,
Ne mis kokar bak şimdiden yapacaklarımız,
Sende var doğanın bütün güzelliklerinin dahi kıskanacağı,
İlişemediğim o gözlerinin gözlerimde yapacağı,
O an konuşamayacağım meczupluğumdan,
Güleceksin bana sonsuz zamanda askıda kalacağım.
Durum şu bak sevgilim;
Sen neden aradığımı bilmediğim ama bulduğum,
Kaybetmenin korkusu, memleket misali vurulduğum,