Sen Nesin Şiiri - Gülseren Çobanoğlu

Çalışırken bir beladan kurtulmaya
Çıktın ansızın karşıma
Ne kadar diretsem de nafile
Sen kazandın sonunda
Bela mısın nesin anlamadım ya
Devamlı beni sevdiğini söyledin
Aylarca sana inanmadım
İtiraf edeyim sonunda kendini sevdirdin
Sen nesin hâlâ anlamadım ya
Beynimdeki tek düşünce
Hayalin önümde yatağa uzanınca
Rüyalarımı süslersin uyuyunca
Sen nesin hâlâ anlamadım ya
Kalemimin mürekkebi bitti yaza yaza
Başka bir şey düşünmez oldu bu koca kafa
Belki doğru belki yanlış yolda
Sen nesin hâlâ anlamadım ya
Elektrik teline konan kuşun kanadında
Esen rüzgârla pencereme vuran damlada
Yuttuğum her lokmadasın
Sen nesin hâlâ anlamadım ya
Çöl ortasında bir yağmur bulutunu
Bu bulutun getireceği bir yağmur damlasını
Yine çöl ortasında oluşacak göldeki balıkları
Beklercesine bekliyorum sana kavuşacağım günü
Sen, sen nesin hâlâ anlamadım ya
Sabah doğan güneş de
Akşam karanlığını bölen ayda, yıldızda
Yoldan geçen arabanın egzoz dumanındasın
Sen nesin hâlâ anlamadım ya
Mutluluğu senle yaşamayı hayal ederken
Kapı çalınınca bir gün akşam olurken
Senin geldiğini düşünüp açarım hemen
Azrail karşıma çıkıp canımı isteyince
O anda sen olamayacaksın yanımda
Sana kavuşmadan öleceğim ama
Azrail olarak çıkmışsındır karşıma diye
Veririm canımı seve seve
Sen nesin hâlâ anlamadım ya
Bu sevgi dolu gönlümle
Razıydım bir ömür beklemeye
Kavuşamayacağımı bile bile
Oysa sen oynadın tertemiz duygularımla
Nefretle doldurdun yaraladığın kalbime
Sen nesin hâlâ anlamadım ya
Ne olursan kim olursan ol
Düşünmüyorum dersen yalan olur ama
En kısa zamanda sileceğim seni beynimden
Kış uykusundan bahar gelince uyanacaksın
Titreyerek kendine geleceksin
Yalvarmaların sonuç vermeyecek
Çok ama çok geç kalacaksın
Seni, seni unutacağım
Sen nesin sen nesin hâlâ anlamadım ya. Anlamadım ya.