Yanliz bir adam
Oturmus duruyor
Direksiyonun basinda
Dalmis düsünceleri karanligin sonsuzluguna
Ne bir telefon
Ne bir ses
Sadece bir kalem
Eslik ediyor sensizlige
Yagmurda hafif hafif cilestiriyor
Gürültü,patlamalar
Isiklar,fisekler gök yüzünde
Birde müzik olmasa diye
Düsünür iken kendi kendime
Biri tiklatiyor cami
Yavas yavas acar iken pencereyi
Kutluyor yeni yilimi yabanci
O bir yabanci,yabanci
Sen ise sen ise
Gönlün sönmiyen yildizi
Hayatimin,dünyamin karanligi
(Berli,01.01.2007)
Talat ÖzgenKayıt Tarihi : 24.9.2007 15:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
YABAN DEĞİL,
HAYVAN DEĞİL
AMA
YABANCI....
AMA İNSAN.
TÜM YORUMLAR (1)