Sen Neredeydin

Ben sana büyük laflar etmeyeceğim
Senden de büyük sözler beklemiyorum
Sadece tek bir sorum var
Ben senin hasretinden ölürken
Sen neredeydin…

Bana bir nefes uzaklıktayken
Beynimin kıvrımlarında lades gibi gezinirken
Kalemim seni yazıp kâğıdım seni anlatırken
Her anımı hayallerimi düşlerimi seninle doldurmuşken
Söylesene sen neredeydin…

Varlığının arefesinde yokluğunun ertesindeyim
Bilmiyorum hala, bana yarın neler getireceksin
Mutluluk mu hüzün mü
Bolluk mu bereket mi
İçimde bir heyecan
Yere göğe sığamıyorum
İçim kıpır kıpır
Üzerimde hep bir acelecilik var
Gideceğim yere koşarak gidiyor uçarak geri dönüyorum
İçimde hep sana geç kalma korkusu var
Sanki hayat trenini kaçıracağım
Sensizliğin ertesine cehenneme düşeceğim
Ben seni böylesine severken
Söyle sen neredeydin…

©
16 Aralık 2024
00:16

Waar Was Je

Ik zal geen grote woorden tegen je zeggen
En verwacht geen grote woorden van jou
Ik heb maar één vraag
Terwijl ik stierf van verlangen naar jou
Waar was je...

Toen je een ademhaling van mij verwijderd was
Rondslingerde in de kronkels van mijn brein als een spelletje lades
Mijn pen jou schreef en mijn papier jou vertelde
Toen ik elke moment, mijn dromen en mijn fantasieën met jou vulde
Vertel me, waar was je...

Ik sta op de vooravond van je aanwezigheid en de nasleep van je afwezigheid
Ik weet nog steeds niet wat je me morgen zult brengen
Geluk of verdriet
Overvloed of zegen
Er is een opwinding in mij
Ik kan niet op de grond of in de lucht blijven
Er is altijd een haast in mij
Ik ren naar mijn bestemming en vlieg terug
Er is altijd een angst in mij om te laat te komen voor jou
Het is alsof ik de trein van het leven mis
Ik zal in de hel van je afwezigheid vallen
Terwijl ik zoveel van je hield
Vertel me, waar was je...

© Seyit Burhaneddin Kekeç
16 December 2024
00:16

Waar Was Je

Ik zal geen grote woorden tegen je zeggen
En verwacht geen grote woorden van jou
Ik heb maar één vraag
Terwijl ik stierf van verlangen naar jou
Waar was je...

Toen je een ademhaling van mij verwijderd was
Rondslingerde in de kronkels van mijn brein als een spelletje lades
Mijn pen jou schreef en mijn papier jou vertelde
Toen ik elke moment, mijn dromen en mijn fantasieën met jou vulde
Vertel me, waar was je...

Ik sta op de vooravond van je aanwezigheid en de nasleep van je afwezigheid
Ik weet nog steeds niet wat je me morgen zult brengen
Geluk of verdriet
Overvloed of zegen
Er is een opwinding in mij
Ik kan niet op de grond of in de lucht blijven
Er is altijd een haast in mij
Ik ren naar mijn bestemming en vlieg terug
Er is altijd een angst in mij om te laat te komen voor jou
Het is alsof ik de trein van het leven mis
Ik zal in de hel van je afwezigheid vallen
Terwijl ik zoveel van je hield
Vertel me, waar was je...

©
16 December 2024
00:16