Sen neredesin Şiiri - Orhan Kutlu

Sana sesleniyorum yine
Gecenin bir yarısında.
İster geceyi al
Gözlerinin önüne
İstersen beni.
İşte oradayım
Karanın karasında.

Sen neredesin...

Değişen bir şey yok
Önceden söylediğim gibi.
Binlerce kez.
Umutsuzluğumla,
Yalnızlığımla buradayım,
Bir akrep gibi
Ateşin ortasında.

Sen neredesin...

Duvarlarla konuşmaya
Başladım biliyormusun.
Kendi kendime gülmeye.
Fırtınalı havalarda çıkan güneş gibi
Şaşırdım kaldım
Ağlamakla gülmek arasında.

Sen neredesin...

Mümkün olmuyor unutmak,
İmkansız gibi nedense.
Her geçen saniyede
Sen olduktan sonra.
Gel de ağlama erkeksen
Çalan her şarkının yarısında...

Sen neredesin...

Yokluğun ne yokluklar
Getirdi peşi sıra.
Tarifi imkansız, çaresiz.
Derman olma istemem artık
Hiç bir işe yaramaz
Şu gönül yarasında.

Sen neredesin...

Bir yol bu bana yazılan
Elimde değil gitmemek.
Ya sana giden yoldur
Sensizlik yoluında gittiğim
Ya da tamamen senden koptuğum.
Mecnunun tahirin sırasında.

Sen neredesin.

21.08.2001