Söyle sen nerdeydin? Şiiri - Bayram Ataç

Yüreğim ateş aldı, yanıyorum derdimden
Sığmadım gecelere, yıkıldım kederimden
Kurudu çiçeklerim, döküldü seherimden
Ben acınla yaşarken, söyle sen neredeydin?

İçim hepten çürüdü, düşürdüğün dertten
Gülmeleri unuttum, bıraktığın kasvetten
Şu aklımı yitirirken, çektirdiğin hasretten
İçimden acı taşarken, söyle sen neredeydin?

Hâlâ sevgin yaşıyor, kalbimde hiç solmadı
Duyguma esir oldum, yıllardır çare olmadı
Seni beklemeye artık, hiç mecalim kalmadı
Ben Ölüme koşarken, söyle sen neredeydin?

Bir çöl gibi susuzdum, bir denizdim kıyısız
Kaç gece geçti bilmem, ağlıyorken sayısız
Yürekte feryat diner mi, dağlamadan acısız
Derdim boyu aşarken, söyle sen neredeydin?

Yüzüm yok aynalara, gölgeme bile küstüm
Hüzünlerle örtündüm, gecelerimde sustum
Ulan kendi kendimi, ben darağacına astım
Uykularım kaçarken, söyle sen neredeydin?

Sevgime kefen biçtin, sen gençliğimi çaldın
Ben sana yalvardıkça hepten kayıtsız kaldın
Benim yanık bağrıma, sen ne ateşler saldın
Ben acınla yaşarken, söyle sen neredeydin?

Bir hançerdin içimde, sallandıkça kanayan
Nefretim volkan oldu, kanadıkça dağlayan
Yıllarca ben oldum, peşinden hep ağlayan
Şu feleğim şaşarken, söyle sen neredeydin?

Mezar taşı gibiyim, gören benden kaçıyor
Bayramın gönlünde, artık dikenle açıyor
Gözlerim bütün gece, kanlı yaşlar saçıyor
İçime kor düşerken, söyle sen neredeydin?