Uzun zaman önce değildi daha,
Yitip giden zamanda değildi,
Ne dünde ne yarınlardaydın,
Ne çok yakınımda ne de dagların ardında,
Sevgisizlik seli olduğunda,
Sen hangi ummanda bogusuyordun.
Yitik sehirlere yazılmamıstı sevdamız,
Çıkmaz sokaklardamıydın?
Sen nerdeydin?
Ben mi erken geldim bu keşmekeşe.
Sen mi geciktin, yazılmamıs tarihlerde gelmekten,
Uzak mı yakın mı idin zamanın akışında,
Her insanın bir kaderi var derler,
Sen hangi kuşun kanatlarında biriktiriyordun hüzünlerini...
Ben de önceki kaderimde...
Sonsuz üzüntülerimi yaşarken,
Yüreğimdeki sevgisizliği yaşarken,
Sen nerdeydin?
Artık her şeyin bittiği noktada,
Aşka inanmayan bir kalbe sahip olunca,
Gözyaşlarımın sel olup çağladığı noktada,
Sen nerdeydin?
Kayıt Tarihi : 5.8.2006 12:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Artık her şeyin bittiği noktada,
Aşka inanmayan bir kalbe sahip olunca,
Göz yaşlarımın sel olup çağladığı,noktada,
Sen nerdeydin?
Harikasın yine güzel dizeler yüreğine sağlık....
Şiirin çıkış noktası,teması tek cümle ile ifade edilmiş:'Sen Nerdeydin?'
Bu bir soru değil sevgiliye kızgınlıkla sorulan.Aslın O da biliyor o zamanda sevgilinin nerde olduğunu.Sevgili aslında hiçbir yerdeydi.Daha doğrusu kendi şehrinde,kendi evinde kendi hayatını yaşıyordu.Belki mutluydu, belki o da mutsuzdu.Ama henüz yolları kesismemişti.Herkes kendi yazgısını yaşıyordu.Bundan dolayı da sevgiliyi suçmak ne kadar doğru olabilir ki..Aslında bunu şair de biliyor.Bundan ötürü de sevgiliyi suçlamaktan çok yazgısına isyan ediyor.Kader niçin daha işin başında seni benim karşıma çıkarmadı diye isyan ediyor.Aslında şair geç gelen sevgiliden çok yüreğinin uzun bir süre sevgisiz kalmasından şikayet ediyor.Evet kader onun karşısına sevebileceği bir sevgili çıkarmıştır ama,çektiği acılar,yaşadığı üzüntüler artık sevme isteğini yoketmiş,tüketmiştir.
Şair artık bütün benliğiyle sevebileceği bir sevgili bulmuştur bulmasına ama bu kez de 'aşk' olan inancını yitirmiştir.
Asıl isyan sevgiliye değil,O nu, karşısınageç çıkaran 'kader'edir.
Bence burada şu söylemek olasıdır.:
'Hiç bir zaman geç değildir' Evet, insan , gençliğinde bir çok yanlış kararlar vermiş ve bunun bedelini çok ağır ödemiş olabilr.Bence en ağır bedel de 'sevgisiz' geçen uzun yıllardır. Birşeyler hep yanlış gitmiştir. Birileri hep yanlış yapmış,hep mutsuzluk vermiştir.Buna rağmen hep baş eğilmiş, kadere razı gelinmiştir.Ve bunların bir son bulacağı umulmuştur. Hele bir de 'ekonomik bağımlılık' söz konusu olunca hiç de kolay değildir buna dur demek.
Bence mutlu olmak her insanın en doğal hakkıdır.Ama mutluluğu da aramak gerekir. Bunun için de cesaret,gerekir,yürek gerekir.Mutsuz olan her kişiden de cesur olmasını,yürekli olmasını elbette ki bekleyemeyiz.
Nasıl herşeyin bir bedeli varsa 'mutluluğun' da bir bedeli vardı. Bu belki işsiz kalmak,aç kalmak,evsiz barksız,parasız pulsuz kalmak da olabilir.Sonuç da her insan kendi seçiminin karşılığını görmektedir.
Mutluluk hiç de sanıldığı kadar kolay elde edilmez.Bedelini ödeyenler ve ödemeye hazır olanlar içindir. Öyle olmasaydı herkes,her yerde,her zaman mutlu olurdu.O zaman da 'mutsuzluk' diye bir sorunumuz kalmazdı.
Bence 'mutluluk' mutluluğu hakedenleri n hakkıdır. Siz , mutluluğu hakkettiğinizi düşünüyor musunuz? yanıtınız ' evet'se hakketmişsiniz demektir. Herkese mutluluklar dilerim.Ama bedeli ödenmiş olanından...Yani hakedileninden...
Geç te olsa gelmesi yine de güzel derim ben.Hiç yaşayamamış olmaktan iyidir.
Sevgilerimle...
TÜM YORUMLAR (6)