Sen nerdesin, ben nerde?

Yorgun ve yaşlı Dünya'nın,
Genç ama yorgun yolcularıydık biz,
Nefes alıp veriyorduk sadece,
Eskitilen zaman birimlerinde;
Haz almak ne kelime,
Eziyet tüketiyorduk işte öylesine.
Kalpteki yangınları söndürmüş,
Tüm ideallerimizi, geçmişe gömmüştük.
İlkönce ben gördüm seni,
Sonra sen farkettin beni,
Atıverdik kendimizi türkülerin denizine,
Yoksa birbirimize duyduğumuz şeyleri,
Anlatabilmek ne haddimize,
Bir yorumda biz kattık türkülere,
Islığımızla, sesimizle.
Böylece Bir müddet yaşandı aşk,
Ve kaybettik birbirimizi,
Bu ruhsuz kalabalık içinde,
Kızılırmak, yeşilırmak,
Sen nerdesin, ben nerde? ...........
Erciş, 1996