Rüzgarın sesinde,
yağmurun berraklığında,
güneşin parlaklığında,
çocuğun masumluğunda,
beyazın saflığında
ve gökyüzünün
sonsuzluğunda
savrulan yüreğim
senin gözlerinde kaybolurken
ve hep senin adını zikrederken taa derinden;
sen nerdesin..
Hasret gözyaşlarım süzülürken yanaklarımdan
sil gözyaşlarımı ve beni sevdiğini söyle bitanem...
Kayıt Tarihi : 11.4.2007 17:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!