Sen Nerden Bilecektin...

sen nerden bilecektin
seni sevmenin tadını çıkarıyordum ben
kalbime her battığında..

sabahları yalnız uyanmayı öğreniyordum
güne sensiz/sessiz başlayıp
sensiz/sessiz bitirmeye alışıyordum..

ama sen nerden bilecektin
ben gözyaşlarımı kurutmaya çalışıyordum
beni yalnız bıraktığın şehrin ayazlarında..
yokluğuna sarılıyordum sol yanımın boşluğunda
ve çığlıklarımı öldürüyordum biçare suskunluğumda..

sen nerden bilecektin
hayalindi beni avutan
biryerlerde varolduğunu bilmenin huzuruydu
her dara düştüğümde beni kucaklayan..

gözden ırak olan gönülden de ırak olur diyerek çekip gittin ya
koyar koyar da bu koyar bana
hiç anlamadın belki de hiç anlamayacaksın ama
gözden ıraklaştıkça gönüle dolandın sen aslında..

ama sen nerden bileceksin
seni sevmenin tadını çıkarıyorum ben
kalbime her battığında...