sen nehrinin kıyısında
verimli topraklar var
yaşlı kıtanın ortasında
asiye barbunya toplar
mısır püsküllerinin arasından
yaşmağının pulları parlar
hayallere dalmış
asiye barbunya toplar
soykırım denir
11 eylül denir
yaşam kelepçelenir
sıla özlemi yürek yakar
asliye barbunya toplar
yaban ellerde
selam verdim bir güzele
güller açtı yüzünde
bir kucak barbunya önerdi
istemedim
kederlerinin birazını yüklendim
(ruen,2006)
İbrahim DurmuşKayıt Tarihi : 13.11.2006 12:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
şehir dışında tenha nehir boyunca yürürken, küçük bahçelerden birini bizimkilere benzettim. yanaştım. zerzevat arasında bir kadın çalışıyordu. bizden olduğu belli. beni görünce sevindi. içini döktü. uzun uzun dertleştik. hepsi o.
![İbrahim Durmuş](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/11/13/sen-nehrinin-kiyisinda.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)