Sen Nehrin Ötesine Geçince

Sen nehrin ötesine geçince;
Yalnızlıktan kırıldım günlerce...
Çaresiz ve bitkin düştüm aklıma geldiğinde,
Anılarıma sığındım, sen aklımın diyarlarında gezinirken...
Bir divane oldum yokluğunla yüzleşince.

Sen nehrin ötesine geçince;
Önce bir boşluk oldu, sonra dolmadı o boşluk...
Bir türkü çıktı dudaklarımdan arkasına göz yaşlarım eklendi.
Zihnim sensiz bir yoğunluğa girdi ağrılı ve sancılı.
İçinde senin olmadığın bir hayal kurmamıştım, yalanmış meğer hepsi.

Sen nehrin ötesine geçince;
Başka gölgelere inandın, belki isteyerek belki zor geldi.
Bir hayat kurdun, içinde benim olmadığım.
Gökyüzünden kayan bir yıldız gibi başkasının dileği oldun.