Bahçeler bu kadar viran değildi
Sen nefes alırken, gezip yaşarken.
Geceler böylesi zindan değildi,
Sen nefes alırken, gezip yaşarken.
Her gün başbaşaydık, her gün elele,
Hiç gerek duymazdık güle, bülbüle,
Görmezdik ızdırap, görmezdik çile,
Sen nefes alırken, gezip yaşarken.
Dereler akardı şırıldayarak,
Gülerdi yıldızlar parıldayarak,
Yel eser dururdu uğuldayarak
Sen nefes alırken, gezip yaşarken.
Göl ayna olurdu mehtap altında,
Mehtaplar yansırdı yanaklarında,
Kum halı olurdu ayaklarında
Sen nefes alırken, gezip yaşarken.
Şimdi ne göller göl ne mehtap mehtap,
Tümü bir yalancı, bir hain serap,
Var mıydı içimde bunca ızdırap
Sen nefes alırken, gezip yaşarken?
(RENKLER NEMLENİYOR DUDAKLARINDA isimli Hece Şiirler 'inden > 99-100/100)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 19.8.2004 17:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!