Sen nedense gelmedin Şiiri - Hüseyin Zarar

Kurudu gönül bağım bülbül figan ediyor
Bitti yaban otları sen nedense yolmadın
Huzur yerini hüzne bırakıp da gidiyor
Bir teselli gönlüme sen nedense dolmadın

Çıktığım aşk yolunda sırlara eremedim
Sevdim sevildim diye sefamı süremedim
Gönlüm aradı ama baktım da göremedim
Gitmez kalır diyordum sen nedense kalmadın

Bir kez merak edip de ne haldeyim sormadın
Aklını ve fikrini benim için yormadın
Eller beni ararken gidiyordun durmadın
Arayan beni buldu sen nedense bulmadın

Ömrüme hazan değdi takvimler yaprak döktü
Sırtımı dayadığım duvarlar bir, bir, çöktü
Çare yokmuş derdime hekimler boyun büktü
Kırk kat el geldi de sen nedense gelmedin

Salâlar okunuyor musallada bedenim
Ellerini açmışlar pek çok dua edenim
Ahrete göç ederken gözüm açık nedenim
Tabutumu taşıyan sen nedense olmadın