Karşına çıkmayınca küsüyor musun
Oysa ben nelere direniyorum hiç soruyor musun
Gündüz soluğu yanında almamaya,
Gece uykuya dalmamaya
Zaten yanımda değilsin bir de gelmezsen rüyaya
Yat kabus kalk kabus
Yoksun ya çöküyor bir karanlık; başlıyor GÖNLÜM ağlamaya
Sevdam gibi kara gecelerde hep uğraşırım avutmaya
Alıştırdı beni şafak atana kadar adını sayıklamaya
Instagram’dan resmini gösterip başlarım bebek misali sallamaya
Gönlüm uykuya değil de ben dalıyorum sana şiirler yazmaya...
Ey PERİ
Adın dilimin zikiri
Karardı sevdam zifiri
Duygularım doldu taştı ayaklarının sersefili
Ya benim gelişim erken ya senin gelişin geç oldu
Sana denk sevimli ben değil el mi oldu
Çaresiz aşkım rüzgarında bir kuru yaprak gibi savruldu
Her şeyimi sana verememek beni gerçekten bunaltır oldu
Eve 70-80 sana 150-160 geliyorum
Uçmuyor maalesef arabam
Aslında uçmak değil yan yana konmak istiyorum
Kalksın bu mesafeler aradan
Sana doya doya kanmak istiyorum
Aşkınla daha da yanmak istiyorum
Sabah olunca senle uyanmak istiyorum
Mutluluğunun köleliğine gönüllü soyunmak istiyorum
Sen ne zaman soyunacaksın onu bekliyorum…
Höst!
O NEYDİ LAN ÖYLE??? Doğru anlama gelene kadar…
sory
so sory
désolé
Je ne parle pas français, désolé
Sabaha karşı herhal beynin bol zuluca*sı …
*KONKE, YEKA!
UTHANDO KUPHELA LUYAQHUBEKA...
Kayıt Tarihi : 3.5.2025 00:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!