& Sen Ne Ucubeymişsin Be & Şiiri - Müjde ...

Yıllar sürükleniyor rüzgarın savurduğu yapraklar gibi,
Mevsimler şaşırmış peşisıra koşuşuyorlar gün gibi,
Teknoloji geliştikçe akıllarda duruyor put gibi,
Avrupa diye diye yıktık ahlak temellerini,
Dayadık yürekleri ben merkezci dünyaya,
Sevgiyi közleyip küllerini savurduk bu kokuşmuş çarka,
Çırıl çıplak soyunduk,sattık satıldık!
Olduk artık bir meta! ! !
Ne kadınlığımızdan ne erkekliğimizden utandık.
Tvlerde teşhir etmeye alıştırıldık,
Alıştırıldı insanlık,o kara kutudaki dünyaya,
Kadın bir et parçası erkeklerin gözünde,
Kadında benimsedi artık,kendini öyle görür oldu!
Cinselliği Yaşama endeksleyip herşeye onu kattılar,
Ne özeli kaldı insanın ne ahlak anlayışı,
Şaşırdı kaldı insan soyu,
Kundaktaki bebeğe bile sarıldı.
Hayvandan da sakınmadın sen ne ucubeymişsin be!
Seni rezil insan soyu,nankörsün,çıkarcısın anladık!
Şimdi dünyayı koca bir rahim yaptın,
Gözün başka birşey görmez oldu.
Kudurdun kızını bile gözden çıkardın,
Zevkin için insanlığını sattın,
Sen ne ucubeymişsin be!
Asırlar oldu,hala arlanmadın
Asırlar geçti hala insanlığını diriltemedin.
Yaptıklarınızla övüne durun başı çekenler,
Siz insan olsaydınız eğer,sonumuz bu mu olurdu?
Yarattığın cehennemde sen de yanacaksın,
İstediğin bu muydu? ? ?

20.Şubat.2007
Salı(02:03)