Sen Ne Sandın Kendini Şiiri - Nurcan Bingöl

Vazgeçilmez olan bendim halbuki;
Seni vazgeçilmez yapan duygumdu!
Kattım seni ruhuma, ektim yüreğime
Çıkarsız, umarsızca has sevdama
Çözülmüştü buzları kalbimin seninle
Sen ben de benden üstünken
Nefesim, her şeyim olmuşken
Seni aşkımla delice şımartmalarım
Sevişlerim, seyredişlerim, dokunuşlarım
Cümlelerimde ki aşktan üstün vurgularım
Seni vazgeçilmez kılmamdandı
Bunu ben yaptım seni nasılda büyüttüm, yücelttim
Benliğimi, gururumu serdim ayaklar altına
Adadım kendimi sana
Adandım aşka...
Yakışmadı; taşımadı yürek alçalmayı
Ezildim, ezdirdim kendimi sana
Beni ben her şeyden çok üstün severdim halbuki
Sen ne sandın kendini...
Benden üstün kıldığım varlığın layığını taşımadı
Hırpalandım, yıprandım çünkü; hep hazıra kondurdum seni
Ben beni üzer oldum
Ne için, kim için bunu yapıyordum
Vazgeçilmezimi ben seçmiştim yüreğime ekmiştim
Kendimi bir kenara itmiştim
Gönlümde sahip etmiştim
Köle sandın, sahip oldun hükmetmek zevk verdi sana
Buna ben izin verdim
Hata ettim
Aşka aşıktım ben, aşkla bakana aşka tapana aşina
Anlayamadın aşkıma hükmettin,,, izin veren de bendim
Tahammülüm sadece aşkaydı katlanışım sevdamaydı
İçimi acıtacak, yüreğimi kanatacak aşka eyvallahım yoktu
Anladım ki bana benden üstün vazgeçilmez yoktu
Sadece kendimi şımarttığımda ruhum ezilmiyor yüceliyordu
Çünkü; şımarttığım bendim ve mükafatı gülümseyişimdi
Oysa seni benden üstün sevmelerimde yüzüm hüzünlüydü
Bencilleştirdim seni nefes gibi muhtacım sana demelerimle
Sen de bilmem ki ne sandın kendini
Bensem seni vazgeçilmez kılan
Yine ben … Vazgeçilebileceğini kanıtlayan olacağım
Aşk bu olmamalı
Aşkı hoyrat kullandın ve yerini yine eski hükümdara bırakıyorsun
Anladım bana benden aşık yok
Beni ben kadar anlayan, tanıyan, ruhumu okşayan yok
Tebessümümü soldurmayacağım,
Gözyaşlarım akarken silenim yoksa
Hiç olma da …
Ben silerim temizlerim yüreğimi, acıttığın kalbimi tamir de ederim
İzin vermem artık dokunma yüreğime
Hükümsüzsün artık ben de…
Benden gittin
Sana ayırdığım gönül köşkünde gönül bahçemi yağmaladın
Değerini anlayamadın oysa ki sen en değerli olan benden üstün kılınmıştın
Şimdi git yeter benliğimi unutturdun
Acı çekmekse aşk, her şeye katlanmaksa, gururu yerlere sermekse ben yokum artık...
Aşksızlığı seçiyorum asıl olan aşk nefes almakmış
Seni nefes sanırken boğuluyormuşum ben
Özgürlüğüm bağlı kalmamak artık
Her güne şükrederek uyanmak
Aynaya her baktığımda kendime hayran tebessüm etmek, aşkı içimde ki çocukta bulmak
İşte aşk bu içim acımıyor artık
Neden mi?
Ben beni şımartsamda mükafatı yine ben de tebessümümle ödüllendiriliyorum ben tarafından her defasıda …
Ne güzelmiş hayat ben bana aşıkken yaşanası bu dünya! ! !