Sen Ne İyi Öğretmensin Burcu Hoca

Çocuksu bir yüz
Paçaları çamur olmuş pantolonum
Ve hiçbir zaman bir araya gelmeyen yakamla
Hep anne şefkatiyle bakıyorum gözlerine Burcu Hoca…

Şimdi yaşım on sekiz
Tek fotoğrafım var on yıl öncesine dair
Arkadaşlarım yan yana yeni açılmış birer filiz
Saçlarım kirpi gibi
Önlüğümün yakası kirli
İçine kapanık hayallerim var yıllar sonrasına
Nerden bilecektim sen çıkacaktın karşıma
Hep gülüşünle hatırlayacağım seni Burcu Hoca…

Kimin gözlerinde bulut görsen sorardın sebebini
Hangi gönülde yas var iyi bilirdin
İyi ayarlardın mutluluk saatini
Ne zaman görsem karşımda
Sanki sen daha farklısın Burcu Hoca…

Şimdi yaşım on sekiz
Tek fotoğrafım var on yıl öncesine dair
Saçlarım kirpi
Önlüğümün yakası kirli
İçine kapanık hayallerim var yıllar sonrasına
Hani sen de olmasaydın
Çoğumuz zor tutunurduk hayata
Çok çabuk bağlanırdık umutsuzluğa
Hala çocuk gibiyiz
Elimizden şekerimiz alınsa
Hemen sana şikâyet ederdik tuhaf bakışlarla…

Nerden bilirdim sen çıkacaktın karşıma
Nerden bilecektim şefkatle saracağını
Eğer kalemim dosta yazmasa
Muhakkak sen olurdun kırık nakaratların sahibi
İşte ne zaman seni görsem karşımda
“Ne iyi öğretmensin sen” diyorum Burcu Hoca