Gününü dolduran fikirlerim gibiydin sen.
Sessizce bekliyordun sıranı bir kenarda usulca.
Penceremde menekşe
Bahçemde gül
Günümde güneş
Gecemde ay
değildin sen.
Bir parçam değildin.
Ve özlemim
Korkum değildin
ve nefretim
Dokunmanıda hissetmiyordum
Ayrılmanıda
Geceleri ağlamanı
ve çırpınışlarınıda
Kaba ellerde büyüyen
nazik bedenin
sert rüzgarlarla savruluyordu
ordan oraya.
Ve ellerin
ve gözlerin
o naif bedenin
direnirken
sen ne güzeldin.
Yorgun ama mutlu
yaralı ama umutlu
hüzne ortak
kedere galip
ve umarsız yarına
sen ne güzeldin
ağlarken birbaşına.
1997 İstanbul
Melih Giray EkemKayıt Tarihi : 3.5.2003 16:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!