Bir tan söker beni koyup gittiğin yerden,
daha sürekli, daha zengin senden;
kuyruğu, gökler tavusunun.
Sen ne güzel yoksun.
Şenlikse hep doruğunda biter;
esmer bir yabancı gelir gibi üstüme,
güneş ansızın buluta girer.
Egemenlik güzündür;
ağaç diplerinde yer aranır dururum,
dallardan eski müjdeler dökülür.
Üstüste yığılan yapraklar altında
bir çift göz tam yetkiyle ağlasa da,
ben yokum-
seni sürdürmeye çalışan görüntüler
çakadursun ardarda bin bakışlı sularda
ben artık yokum.
Kayıt Tarihi : 13.4.2004 03:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Turan Oflazoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/04/13/sen-ne-guzel-yoksun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!