Hayat oyununda sahneye çıktım,
Yağ satarken, bal yalayan kast gördüm.
Döndüm arkaya şöyle bir baktım,
Elbir gördüm, çaşıt gördüm, puşt gördüm.
Menesperi, irezili, kirsili,
Kevgirden geçirsem süzsem hepsini.
Alaşalar konuşurken bir sürü,
Ne bir çüş, ne bir hişt, ne de hoşt gördüm.
Kapıkullarının bilgelikleri,
Dünyalıkmış meğer söyledikleri,
Dünyada sekiz cennet, dedikleri,
Cülusu bahşiş, heşt behişt gördüm.
Şikletine bakarım şikletsiz çıkar.
Navrağını gören canından bıkar.
Cemali ay olan canımı yakar.
Ben reşit ararken kazai rüşt gördüm.
Ömür denen dibi delik mağara.
Kim kalmış ki ben kalayım avara.
Eleğimi eleyip, astım duvara,
İçi tıngırdayan, boş bir teşt gördüm.
Kayıt Tarihi : 30.11.2015 10:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Habip Altıok](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/11/30/sen-ne-gordun-ki-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!