Sen ne çabuk büyüdün çocuk... Şiiri - Yo ...

'Kokunu sakladığım dört duvar çiçek açıyor ansızın'
bu çocuğun büyümesidir işte ..... güzel dizeler,güzel şiir tşk..ve tebrikler...

Sıcacık kocaman sevgi... sıcacık kocaman özlem... Tebrikler. Sevgilerimi yolluyorum sevgili arkadaşım.

İnsanın ( özellikle bayanların ) sevdiklerini çocuğu gibi görmesi ve sevdiğini çocuğa benzetmesi sevdsının temiz ve masumiyetini anlatır...Bu şiirde olduğu gibi...Bu şiirde bir de özlem var ki sorma gitsin...Zeynep Hanım kaleminizin çok güçlü olduğu aşikar...Ve yine zevkle okudum...Teşekkür ve tebriklerimle...

Bugün bayram mı yoksa.
Sen ne çabuk büyüdün çocuk.
Usulca soruyor masallarım…


işte şiir...tebrik eder kutlarım

'Kokunu sakladığım dört duvar çiçek açıyor ansızın'
bu çocuğun büyümesidir işte .....
O koku o duvarlarda saklı kaldıkça da büyüyecektir çocuk ...
Annesinin tutmayı unuttuğu ellerinin yerini alan ve avuçlarından yüreğine doğru yayılan sıcaklığı da büyüterek ....

Sayın Zeynep Nilgün Gökçeöz ; önce şiirinizin derin anlamına dalıp sonra yüzeye çıkmak o kadar zor ki....
En iyisi masalların da hatırını boş bırakmadan bir masal gibi okuyup, dinlemek ....
Olağanüstü sağlam kurgu , çok etkileyici dizeler ve yanuına alıp dinlettiği melodisi ile çok , çok güzel ....

İçtenlikle kutluyorum sizi, şiirinizi ve şiir yüreğinizi ...Saygıyla ...

M. Kundera konuşuyor sanki.Ve ''Var olmanın dayanlmaz hafifliği'' içinde kendini aramaya koyuluyor ses.Akan ve bizi örseleyerek geçen zamanın bütün bütün erimişliğine-eritilmişliğine karşın bireyin dirençle ve inadına var kılınmaya özendirmesi kendini...işte bu değişime dönük yüz, şiirde uçsuz bucaksız gönül coğrafyasına kurulan devingenliğin ayak izlerini siliyor.
Bilinmezliğe karşıt ve bilinirliği kendince aklayan bu izlek düş olmaktan, önce olabilirliğe ve vargısında bambaşka bir gerçeğe dönüşüyor.
İşte o an,öz değişiyor; öze değğin boşluklar algılanabilir duyumsamalarla us'u değiştiriyor.
Malum soru, şiiri kucaklayan oluyor,kendi sorgu kağıdını şekillendiren oluyor.
Aşkı şekillendiriyor önce ve sonrasında ''Büyüyen bireye'' teslim ediyor onu...''Al ve sıkıca sarıl buna; sahiplen bunu...''diye söyleniyor.
Aşkı var kılan her ne ise,ona katlanan da sonraları arıyor...
İnsanın zamana karşı tek şansı olan olgu, öncesizlikleri sonralayarak ruhun başkentinin anahtarını ''büyüyen çocuğa' teslim ediyor...

Zeynep Nilgün'ü tebrik etmek kalıyor geriye...

Kutlarim :) Zeynep hanim cok dizeler yureginize saglik kaleminiz daim olsun severek okudum:) saygilar


Şimdi bu şehir uzakların ninnisiyle uyur.
Dua gibi tanıdık bir ses sağanak sağanak iner geceye.
Ay eklerim gözlerine
Kirpiklerin de saklanır gölgeler.
Gecenin rengi özlem,
Çığlıklar atsa kim duyar senden başka.
Bundandır sıcak bir gülümsemenin akıntısına kapılıp
Her sabah hüznümü tazelemem.
Iç çekişlerime isim bulamamam bundandır.
Bırak dudaklarından doğsun sevdam,
Güneşe dönme arkanı,
Aşk boynumun borcudur artık.

Sana yazmak,
Güneşi seviyorum demenin başka adı.
Seni yazmak ise ince bir hasret.
Belki bu yüzden bıçağa benziyor zaman,
Belki bu yüzden avuçlarımı kesiyor kalem.
Hadi, topla umutlarımı
Uyandığımda yanımda ol
Kirpiklerimden al yalancı baharları
Sokul bana usulca.
Yasaklar sen olduğun için güzel.

Bugün bayram mı yoksa.
Sen ne çabuk büyüdün çocuk.
Usulca soruyor masallarım…
HARİKA FİNALİYLE BİTEN GÜZEL BİR ŞİİR OKUDUM..TEBRİKLERİMLE 10

Bugün bayram mı yoksa.
Sen ne çabuk büyüdün çocuk.
Usulca soruyor masallarım…
HARİKA FİNALİYLE BİTEN GÜZEL BİR ŞİİR OKUDUM..TEBRİKLERİMLE 10

Zeynep Nilgün hanım, yeniden sayfanızda olmaktan mutluyum. Antolojiye yeniden döndüğüm şu günlerde sayfanızda serbest şiir bulacağımı ve onunda en mükemmelinin altına imza atacağınıza emindim. öyle de oldu. tebrik ediyorum. sevgiyle...