Sen ne çabuk büyüdün çocuk...

Dinle
Geceye boşalan dalgaların sesini.
Savruluyor herşey odamın karanlığına
Bir sevda dolaşıyor kendi halinde.
Kokunu sakladığım dört duvar çiçek açıyor ansızın
Dokunuyorum herbirine
Tertemiz giyiniyor hayallerim.

Bugün bayram mı yoksa,
Yeniden yeşillendin.
Annesinin elini tutmayı unutan çocuk gibisin.
Cebinde topladığın kelimeler,
Sırtında bir çuval düş,
Bakışlarında gizlenir kardeş payları.
Ellerinde derin alkışlar
Ansızın ıslanırsın vakitsiz yağmurlarla
Ayakların kesilir yerden.

Şimdi bu şehir uzakların ninnisiyle uyur.
Dua gibi tanıdık bir ses sağanak sağanak iner geceye.
Ay eklerim gözlerine
Kirpiklerin de saklanır gölgeler.
Gecenin rengi özlem,
Çığlıklar atsa kim duyar senden başka.
Bundandır sıcak bir gülümsemenin akıntısına kapılıp
Her sabah hüznümü tazelemem.
Iç çekişlerime isim bulamamam bundandır.
Bırak dudaklarından doğsun sevdam,
Güneşe dönme arkanı,
Aşk boynumun borcudur artık.

Sana yazmak,
Güneşi seviyorum demenin başka adı.
Seni yazmak ise ince bir hasret.
Belki bu yüzden bıçağa benziyor zaman,
Belki bu yüzden avuçlarımı kesiyor kalem.
Hadi, topla umutlarımı
Uyandığımda yanımda ol
Kirpiklerimden al yalancı baharları
Sokul bana usulca.
Yasaklar sen olduğun için güzel.

Kavuşmanın lugatindeki tüm kelimeler
ellerimde ki umudu anlatıyor.
Yüzüme sinen kokun aynı yerde.
Bırak müebbet olsun cezası.
Şimdi
Balonlar bırakıyorum gökyüzüne başıboş.
Aklıma düşüyor bayram sevinçlerim.
Bu yüzden en çok
Bayramlarda aklıma geliyor seni sevdiğim.
Bu yüzden köşe başlarında haylaz bir kız olup
Sokak şarkıları söylüyorum sana.
Utangaç bir buluşma gibi gözlerinde terliyorum.

Bugün bayram mı yoksa.
Sen ne çabuk büyüdün çocuk.
Usulca soruyor masallarım…