Sen Mutlu Ol Şiiri - Sümeyye Batu

İçinden atamazsın bazılarını,
İçini atarsın ama onu atamazsın.
Parçan olmuştur, bırakamazsın.
Göze alamazsın onsuzluğu,
Korkarsın geçen zamandan.
"Ya birgün" diye başlarsın cümlelere
Ya birgün giderse,
Ya birgün vazgeçerse,
Ya birgün beni değil bir başkasını severse,
Dayanabilir miydim bu kadarına ?
Bu kadarını kaldırabilir miydim ?
Fazla değil miydi bu ?
En kötüsü bunu hakedicek miydim ?
Evet, ben herşeye razıyım.
Sevmene, sevilmeme.
Eğer senden gelicekse küslüğüne, Kızgınlığına da razıyım.
Ben buyum işte.
Ben böyleyim.
Git desen dinlemem.
"Sevmiyorum artık seni" desen,
Umrumda olmaz.
Ama korkuyorum işte,
Bu kadar severken kaybetmek,
Hayatın sana yaşarken ölmenin,
Ne demek olduğunun canlı versiyonu.
Sensizken yaşanır.
Hâşâ, yaşanmaz demiyorum.
Ama ne biliyim,
Seninle bir başka olucağına inanıyorum.
Boşuna ümit beslemekte istemiyorum hani.
Varlığına da, yokluğuna da Elhamdülillah be sevgili.
Seni bana veren, nasip eden rabbime sonsuz kez teşekkürler.
Yokluğuyla sınamaması için duâ ettiğim.
Bilirsin, hep mutlu ol dedim sana,
Ama öyle lafta değil.
Yüzün gülsün, gözlerinin içi parlasın.
Dert, sıkıntı sana uğramasın.
Eğer birisi üzülücekse,
Ben üzlürüm ikimiz için.
Zaten senin yokluğunda,
Mutluluk lazım değil bana.
Söz verdin varsayıyorum.
Ziyanı yok, mutluluk uğramasın.
Sen mutlu olucaksan,
Önemi kalmıyor bunların.
Devrik cümlelerim bitmiyor sana karşı.
Dolaylı yollardan buluyorum seni,
Karşına çıkmaya, dayanamam biliyorum.
Ama görmezsem, canım daha çok acır.
Bununda bilincindeyim.
Elimden bir şey geliyor mu ?
-Hayır.
Sen düşünme bunları,
Bu hayatta üzülmesini isteyeceğim son kişi bile değilsin.
İnsanlar haketmediklerini yaşar.
Sen yaşama. Allah yaşatmasın.
En güzel, en özel duâm.
"Rabbim seni bana hayırlı kılsın."