Sen miydin o Şiiri - Ercan Keskin

Nasıl geçti sensiz bir haber bile vermeden
Sen miydin girdabına kapıldığım sevgili
Apansız karşıma çıktın kayboldun birden
Sen miydin uzaklardan bana görünmeyeli

Hayal aleminde gezen bir müjdeci gibi
Yalnız şairlerin esin perisi misaliydin ki
Her sözünde mutlu geleceğin sahibi
Aşk ateşi ile yanan uğur meleği sanki

Sen miydin o karanlık gönülleri aydınlatan
Ümitlerini kesmiş hayata küsmüşlerin
Yüreği umut dolu aşk ile sevenlerin
Yardımına koşarak yoluna ışık saçan

Sen miydin o kendini gizlerken aşkı öven
İyi ve güzele aşık , peşinden koşan
Bir kelime söz uğruna methiyeler düzen
Düşenin dostu olup onu yerden kaldıran

Gizemli koruyucu meleği gibisin sen
Kanayan yüreğin acısını duyumsayan
Doğalı , içtenliği bir hecede keşfeden
İnsan olmanın erdemini her dem yansıtan

Sen miydin o uzakları dert edip çağrıştıran
İsteyip de yaşayamadığımız hayatın
Uzağındayız ; bizi sonsuza yaklaştıran,
Peşi sıra zaman denen yanılsamanın..

Sen miydin o rüyalarımı süsleyen sevgili
Gizemli duyguların, özü sözü bir yapın
Hiç belli olmaz belki tam aradığım kişi
Dünyayı dolaşsam da bulamayacağımsın

Ben zaten ortadayım ne uzak ne yakınım
Özüm, sözüm şiirdir şair olmaktan öte
Ruhumun güvencesidir özgeci duygularım
Zira okuyan bilir gerek yok fazla söze

Şair aşkıdır bu düşsel olduğu kadar gerçek
Belki hayata geçirilmesi zordur fakat
Yaşamın akışında nasıl bir yol izleyecek
Dersen : inancı, umudu ve hayali sanat...

Sen miydin birden güneş gibi gönlüme doğan
Küllerinden yaratılan anka kuşu gibi
Sil baştan bir hayata sıkı sıkı bağlayan
Sen miydin o sonsuz güzelliklerin sahibi