Sen miydin o?
Dün gece karanlıkta dolaşırken
Arkamdaki ayak sesi sen miydin?
Dönüp baktığımda
Bir gölge kaçıyordu ara sokağa,
Korkuyordum.
Sanki biri beni seyrediyordu.
Bir çift ela göz üzerimdeydi sanki.
Bir nefes hissettim boynuma doğru,
Arkamda yine kimse yoktu oysa.
Kağıtlar uçuşuyordu etrafa.
Rüzgarın soğukluğu dolaştı saçlarımda.
Bir gürültüyle sıçradım aniden;
Masum sokak kedisiymiş meğer.
Ürkek bakışlarla geçiverdi yanımdan.
Bir dokunuş hissettim elimde
Ürperdim o sonsuz sessizlikte.
Sonra biri adımı seslendi sanki
Yemin edebilirdim senin olduğuna.
Öylece durmuştum yolun ortasında,
Hareket etmiyordum.
Mantomu sımsıkı kapatmıştım kollarımla.
Yavaşça arkamı döndüm.
En sıcak bakışınla bakıyordun bana,
Ellerini uzatıp beni çağırıyordun.
Tam sarılmıştım ki boynuna,
Kendimi sardığımı fark ettim.
Yine gitmiştin.
Ama sendin o sendin.
Yemin edebilirim…
Kayıt Tarihi : 29.3.2013 00:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Kendimi sardığımı fark ettim.
Yine gitmiştin.
Ama sendin o sendin.
Yemin edebilirim…
Banu Kenber
Yürekte hissedilen harika bir duyumsamanın dizelere yansıması yüreğimle kutluyorum. Tam puan şen ve esen kalınız.
TÜM YORUMLAR (2)