hani bir bakışın vardı,
yüreğime sürgün,
düşüme filiz açan.
hani bir de gülüşün vardı,
heyecanı gözlerime
sükutu beynime veren.
o serzeniş sen miydin?
o tükeniş sen miydin?
en ateşli sürgün sen miydin?
barut kokulu sükut sen miydin?
şimdi yokluğun
sevdiğim hazin bir hatıra kadar,
boynum bükük,
fikrim yıkık,
sesim suskun,
bende kalan seni yakar...
sen miydin,
hatıralar kadar eski, güzel olan?
sen miydin,
bende ki seni, aleve boğan?
seven, sevilen
sen miydin?
beni
yalnızlığa arkadaş,
sessizliğe sırdaş,
sensizliğe yoldaş
hüzne ikiz kardeş
olmayı yeminleyen
tuhaflığımın adı
sen miydin,
sen miydin? ...
Eyl’01 / Bursa
Akdağ ErsoyKayıt Tarihi : 31.3.2011 22:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Herkesin olmuştur mutlaka bırakıp giden bir ''sen'i veya bulamadığı bir seni.
Dansöz gibi kıvırmayan
Seçkinleri kayırmayan
Hak yolundan ayrılmayan
Zikzak çizmez şairsin sen
Doğruları söyleyensin
Haksızlığa gürleyensin
Dostlarıma güvenensin
Zikzak çizmez şairsin sen
Kap gözüyle görüyorsun
Hak edeni övüyorsun
Hak edene sövüyorsun
Zikzak çizmez şairsin sen
Kalemimi bükmeyensin
Hortumcuya yüklenensin
Bölücüye diklenensin
Zikzak çizmez şairsin sen
Çok akıcı ve gayet samimi idi.
Bol ilhamlar diliyorum.
100+heybem.
Muhabbetle..
bir hava veriyorki okuyucusuna
nasıl anlatsam yürekten kutlarım
TÜM YORUMLAR (20)