Dün geceydi benim umutlarımı hayallerimi yıkan
O pervasızca konuşmalardı bizi bizden ayıran
Karanlığın koynunda uyurken sabah olmadan
Sen miydin yoksa bu yüreğimi ateşe atan?
*
Gecenin karanlığında boğuluyorum
Ve her geçen saniye kulaklarımı tırmalıyor
Akrep yorgun yelkovan suskun
Gözlerimse kan revan halde seni arıyor
*
Neydi seni benden koparan?
Beni bu köhne yerde yapa yalnız bırakan?
O yere batası gururun mu?
Yoksa adını bile koyamadığın pembe yalanların mı?
*
Sabah ezanları yankılanır kulaklarımda
Durmayan diş ağrısı gibi zonklatır sevdan
Bana bıraktığın yarınlar dünümden hesap sorar
Ellerin koynunda uyurken sen sabaha kadar
*
Güneş doğmak bilmez soğuk ve karanlık odama
İçinde kaybolduğum anıların hepsi de senden hatıra
Sen beni bırakıp giderken bu şehrin sabahında
Bilmem daha kaç güneş batar sensiz dünyamda
Kayıt Tarihi : 22.8.2011 14:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hakan Baş](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/08/22/sen-miydin-36.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!