Sen misin (aruz) Şiiri - İbrahim Yavuz

Vazgeçilmez nevnihâl aşka fermân sen misin
Gizli kudret şehriyâr derde dermân sen misin

Cümle âlem sızlanır nerde şefkat nerde aşk
Müncer olmuş sevgiler şimdi devran sen misin

Târumâr olmuş bütün bağbanın gül bahçesi
Söyle nazlım tek kalan renkli reyhan sen misin

Kalmamış bir tek sürûr küstü yüzler gülmüyor
Ağlar olduk top yekun söyle rıdvan sen misin

Bunca âşık bunca yıl çölde kalmış kavrulur
Sen neden sızlanmadın yoksa reyyan sen misin

Kimse haddin bilmiyor her taraf nâmert dolu
Kalbi nefret bilmeyen gönlü rüchan sen misin

Ah neler çektik neler maddiyattan mevkiden
Şimdi herkes küs durur dilde noksan sen misin

Tüm hekimler çâresiz kimse dermân bilmiyor
İbrahim bir dertli kul yoksa lokman sen misin

Fâilâtün / Fâilün / Fâilâtün / Fâilün

Nevnihâl: taze fidan.
Şehriyâr: hükümdar, padişah.
Müncer: sona eren
Târümâr: darmadağın.
Sürûr: sevinç, neşe.
Rıdvan: memnunluk.
Reyyan: suya kanmış
Rüchan: üstünlük.
Mercan: denizden elde edilen bir süs maddesi.
Lokman: Kurânda adı geçen tıp bilgisiyle ünlü bir zat.