Son cümleyle, Dinle! Den öte, köz’e varmaya,
Hatta sana kadar, dili geçmiş, dilinden yanmışa kadar.
Belki bir söz’e de…
Sorgulamalarda oku! dan beri
Dön kendini hecele bana kadar.
Soğuyup dönmediysen Dünyadan,
Dur bekle! bir kara delik daha var yakında.
Yazık oldu ama, Bakıyoruz.
Belki de bir göz’e…
Sen mi kendine,
Ben mi sana?
Onca yıl çizgi çizgi, yürek kası,
Bir yumru, ama sağ elim sıkı yumruk!
İnsanlar koşuyordu, çizilmiş yollarda hatta oynuyordu.
Işıksız bir geceydi iki yıldız gördüm yukarıda
Ben sazlığa gece yarısı vardım. Inildiyordu ortalık.
İşte orada sordum sana beni de,
Sonra dinledim iniltiyi. Varıyoruz.
Belki de Rumi’ye…
Sen mi kendine,
Ben mi sana?
Bir adım sanki, o sen olsan önümde bile,
Görür müsün cenneti?
Yıl işte yıl,
Bitti ki.
Hatta yılgınlık daha dün yeni yıldı bu yıl.
Soğuyup da dünyadan kapılara bakacağımız,
Nefs ile kapılara varacağımız,
Her kapıda bir yıldıza, ya da kara bir delige göz koyacağımız,
Belki beşinci kapıda kararıp içimiz,’’ orada değilim, Dünya benim dışımda.’’
Diyebileceğimiz. Kadar geç zamanda,
Yediye varmadan, Koşuyoruz.
Belki de Mirac’a…
Sen mi kendine,
Ben mi sana?
Günlerin dönüşü, aklın yükselişi ben’im sen, sen de bir tek ben,
Sen misin hey insan! Bu muydu Dünya?
Bir Dinazor kemiği ve beyaz Kutup ayısı şurada.. Ya sen?
Nil’I soruyorum kıyısındaki salkım söğüdü de,
Tapınan Tutankamon’u da,
Güneş yılı son gününde, gümüş balıkları da.
Meles kıyısında işte! , İşte koşuyor, İzmirli Homeros’u da.
Everest’in yücesinde donuk karda bir hercaiyi de öpüyorum.
Iskenderiye fenerinden bakıyorum da Kime?
Akdeniz! , mavi yeşil Akdeniz! Geliyoruz.
Belki de Necm’e…
Sen mi kendine,
Ben mi sana?
Büründüğümüz suskunluğu kim çıkıp yenecek aklıyla,
Salt görmeler yetsin, kimsesiz bir orman ve derinliğinde antik kuşlar.
Sazlıkta yedi delikli ney,
İçimizde özlem, geçmişin yüzümüzdeki izleri ve aşkımız.
Kılıç işlemez, yüzsüz, delinmez derimiz,
Kartal gözünde yanar döner elleri buruşmuş bir Hitit falcısı.
Yok artık ağlamak, Gidiyoruz..
Belki de kendi toprağımıza…
Sen mi kendine,
Ben mi sana?
ÖZDENER GÜLERYÜZ
Özdener GüleryüzKayıt Tarihi : 18.4.2013 20:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!