Sen mi geldin Şiiri - Buğra Yener

Sen Mi Geldin

sen mi geldin
ey ruhumun dalgın edâsı
yumruklarımla kirlettiğim duvarların
suskun sancısı
hoş geldin

sen mi geldin
ey yüreğimin eksik yanı
sakinliğim, suskunluğum
sarhoşluğum, açlığım
neden hep ayrı yörüngelerdeyiz
neden aynı güneş sabahlarımıza doğmuyor
şu sarı vagonlar da nereye gider
bilmiyorum

sen mi geldin
ey gözlerimin görmezliği
tasvir edemediğim kaygım
boş vermişliğimi bırak, koy bir kenara
daha fazla bekletmeden otur hele
öyle özlemişim ki
öyle sorgusuz seviyorum ki seni
anlatamıyorum

sen mi geldin
ah ardına bakmayıp çekip giden
hadi gel kurtar bu işkenceden
idamlıklarımı giydir
ölürsem, hani ölürsem
bir karanfil tutuştur solan yüreğime

sen mi geldin
ey ruhumun daldın edâsı
ey gözlerimin görmezliği
ey suskunluğum
ey idamlığım
belki bu sözlerimi duymayacaksın
yüzünü göremeyeceğim belki bir daha
bir karanfil uğurlayacak yüreğimden gidişini
yoksa gidiyor musun
gidiyor musun
güle güle
ağlaya ağlaya
hoşça kal

26.01.2004
buğra yener