Sen mi geldin? Şiiri - Leyla Işık

Günlerdir yalnızlık ağ örüyordu yüreğimde, yılların ağısı zehirliyordu sevinçlerimi ve hüzünler gülümsüyordu yalnızlığın çepeçevre sardığı iç dünyamın köşelerinde.Uykudan mı uyandım? Mutluluğa gebe çiçeklerimin doğum sancıları mı uyandırdı beni,yeni güne yeni yaşama yeniden? Bilmiyorum.Ne önemi var? Çoğul yaşamın içinden mutluluğa uzanıyor ya artık kollarım.Silkinip atıyorum ya yalnızlık bürüntüsünü
Sen mi geldin?
Yaprakların döküldüğü,
Ağaçların yalnızlığa soyunduğu mevsimde.
Unuttuğum sesimle dinlemek için mutluluk şarkılarını.
Yükünü taşıyamadığım dunyayı kollarımın arasına sığdırmak için yeniden,
Sen mi geldin?
Ölmüş mutluluğumu canlandırmak,
Yalnızlığımın dökümünü yapmak icin.
Şimdi aşkla güzelleştirilmiş bir dünya sunuyorsun ellerinde...
Sızısını dindiriyorsun yüreğimin,
Ve ısınıyorum bakışlarını kaçırdığın gözlerinde.
Seni düşünüyorum...
Seni düşünüyorum bir şiir inceliğinde
Bir inci dizilişinde
Seni düşünüyorum
Beyaz bir güvercin uçuyor gözümün önünde,
Sarıdan kızıla dönüşen renk cümbüşünün içinden umudum yeşile.
Seni düşünüyorum
Yüreğimin çekingenliğinde bunca zaman körler gibi bakındığım,
dilsizler gibi söyleştiğim geliyor usuma.
Unutulmuş bir oyuncak gibi dışlamışım kendimi aşk denilen oyunda...
Sen mi geldin?
Şimdi daha erken doğuyor günes,
Şimdi sevincin ayak izleri önümde izlediğim.
Şimdi geçmek bilmeyen zaman,nedense dolu dizgin.
Şimdi hoş bir ürperti varlığın bedenimde.
Şimdi çözülüyor ağı 'kader' denen örümceğin.
Seni düşünüyorum,
Sensiz ne kadar eksik yaşadığımı ve yaşamın onulmaz kargaşasını...
Bütün özlemlere katıyorum yüzünü
Çoğalıyor güzellikler
Seni düşünüyorum,
İçimde kayboluyor yabansı korkular.
Düşünüyorum...düşünüyorum...düşünüyorum.
Rahatlatıyor beni oflamalar.
Seni düşünüyorum
Ellerinde ellerimi,
Buzu çözülüyor duygularımın.
Seni istiyorum.
Gözbebeklerinde Ben'i,
Yüreğimde yüreğini...
Sen mi geldin?
Bir kahve içimi zamanda.
Arttı sevinci yaşamın,
Iyi ki...
iyi ki geldin.

(7 Ekim 1999)
(ayni duygularla.....3 Subat 2005)