Seni tanımadan önce
Mevsimleri dört bilirdim.
İlkbahar, Yaz,
Sonbahar,Kış.
Sonra seni tanıdım
Diğer mevsimleri tuttum rafa kaldırdım.
Şimdi yalnız seninle yanıyor,
Sensizlikte üşüyen yanım.
Alıştım;
Tenimde çığlık çığlığa esen nefesinin rüzgârına
Öptükçe, eteklerinde başlayan yağmurun ıslaklığına
Terinin tuzuna
Teninin ayışığına
En çokta
Hani gözlerini kapadığında
Dudaklarımı süsleyen göğüs uçlarına.
Şimdi yoksun
Bak üşüyor avuçlarım
Oysa her özlemin ardından
Mavi mavi açardın
Bu yüzden sen başkaydın
Başka mevsimlere benzemezdi adın
İçimdeki bu iklimi Sen yarattın
Şimdi diğer mevsimler gibi
Bitme sakın..
Kayıt Tarihi : 1.7.2005 16:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emin Akduman](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/07/01/sen-mevsimi-7.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)