Sen menim canım Şiiri - Şemsi Qoca

Besdir ağladığın öten günlere,
Bir günlük ağlama, sen menim canım.
Ne olar birce gün derde dözümde
Özünü yoxlama, sen menim canım.

Her kesin payını bölen ki böldü
Yanan ocaqların sonu da küldü,
Ayrılıq özü de tikanlı güldü,
O gülü qoxlama, sen menim canım.

Sineme dağları çekme dağ kimi,
Oynatma qelbimi oyuncaq kimi.
Her yeri yandıran od, ocaq kimi
Köksünü dağlama, sen menim canım.

Bir ömür bir seven insana yetmez.
Ölmezlik xülyadı, el ona yetmez.
Üz tutub getrdiyim yol sona yetmez,
Yolumdan saxlama, sen menim canım.

Deyib sal daşlara, dinib gelecem,
Yağışda islanıb sönüb gelecem.
Bir özge biçimde dönüb gelecem,
Qapını bağlama, sen menim canım.