Sen Maviden Korkardyn Şiiri - Cemile Kaymaz

Karanlyk gözlerin olur birden,
Sessizlik bedenin, rüzgar sesin…
Yasaklanyrdy o saat kaldyrymlara ayak sürmek
Yasaklanyrdy,çünkü sen vardyn her bir karesinde kaldyrym ta?larynyn.
Kapanyrdy gözler sen rahat yürüyesin diye,
Dudaklar mühürlenir, ta? kesilirdi bedenler.
Yeter ki sen rahatsyz olmayasyn kimseden
Teninde yalnyzly?yn sycakly?yyla gelirdin.
Deniz kenarlaryndan yakamozlary izlerdin
Saklambaç oynayan kyzly erkekli…
Sadece izlerdin ama ne kadar istesen de el süremezdin sulara
Korkardyn i?te nedenini bilmedi?in halde
Utangaç yyldyzlarla kimsenin duymady?y,
Dilini kanatan ?arkylar söylerdin hiç bitmeyen,
Makamy sen olan…
Ayaklarymyzy inciten kaldyrym,
Sen geldin diye su olurdu titrek adymlarynyn atynda
Yüzümüzü felç eden ayaz,
Ilyk bir yaz rüzgary olup saçlarynla sevi?irdi.
Sadece karanlyk bozmazdy istifini.
Sen karanly?y severdin, parmak uçlarynla gökyüzüne i?ledi?in yyldyzlarla.
Korkardyn aydynlyktan.
Bizim gökyüzümüzü sevmezdin mavi diye
Korkardyn maviden…
Gündüzleri u?ramazdyn mahallemize
Hep gece olsun isterdim, odam hep sen koksun
Görmesem de varly?yn bana yolda? olsun.
Geçti?in her yere kokunu byrakyrdyn.
Gül desem de?il,misk desem yine de?il
O koku hiçbir kokuya benzemezdi, sen kokardy.
Sen tüm çiçeklerden güzel kokardyn.
Hiçbir eve u?ramazdyn.
Biz kapylary açmak için sabyrsyzca beklerken,
Bir ceylan gibi süzülerek geçerdin kapy önlerimizden
Beklemek,sonunda sen varsyn diye keyif verirdi bana
Hep gözlerimi gözlerine de?dirmeyi hayal ederdim,
Asla de?diremeyece?imi bilsem de
Sen bizi görmeyecektin,
Bizde senin gözlerini…
Asla baky?larynyz kesi?meyecekti karanly?yn dudak kyvrymlarynda
Sen maviyi sevmezdin çünkü
Boyamak isterdim çykaryp masamyn üstüne, sen kokan karanlykla gözlerimi…
O zaman ellerini byrakmaksyzyn bakardym gece kokan gözlerine…
Sen martylary severdin, martylar da seni
Tan yeri a?armaya ba?ladymy,
Martylaryn kalp aty?laryna gizlerdin kendini
Tutunup kanatlaryna gökyüzüne sarylyrdyn
Uykularym saç tellerine takyp seninle giderdi
Sabah olmadan senden kalanlaryn hepsini doldururdun ete?ine
Hiçbir zerreni byrakmazdyn
Ne bir damlacyk kokun ne de ?arkylaryndan bir nota
Sorardym sabah olunca martylara
-Nerede? diye
bir kyyamettir koparyrlardy çy?lyklaryyla
anlamazdym…
-Alyn beni de,alyn götürün onun bulundu?u yere. Derdim
Binlerce kanat çyrpmasy uçup giderlerdi çy?lyklaryny yüklenip.
Y?te o zaman anlardym söylemek istediklerini
Sen benden korkardyn ben senden korkmasam da
Ben sabahtan gelirdim;
Tenimde güne?, gözlerimde mavi vardy…
Sen sabahy sevmezdin, sabahtan olanlary da
Mavi ölüm demekti sana göre
Maviden korkardyn…
Güne? y?yklary hançer olup saplanyrdy yüre?ine
Aydynly?y musalla ta?yna benzetirdin
Bekle beni karanlyk olaca?ym,sessizlik,gece….
Ve ardyndan gelece?im saklandy?yn marty kanatlaryndan tutunarak
Maviden yoksun ve de olabildi?ine karanlyk…

05 KASIM 2005