Sen Mavi Bir Düşsün
Bana ölümü bıraktılar baharında kırlangıçların.
Sevememiştim aslında kınalı türküleri yağmurlarda.
Ama karanfillere sürünür bebek ölümleri
Ve zehrine kanar gözlerin sahipsizce.
Kucağındayım tutkuların sessiz ve çırılçıplak,
Yakınacak tek bir mevsimi yok puslu göğsümün.
Hazin bir ateşin gölgesi ellerin,uçurumunda aşkın.
Bekle yoksulluğumu belki çıkar gelir karanlığına.
Düşmanı olamazsın karanlık gölgelerimin,sevgilerimin...
Sen mavi bir düşsün acılarında sefil sokakların,
Sen martılarısın kıyıları olmayan gönül ülkemin,
Ve sen ölümsün her akşam bir kucakta son bulan...
Kayıt Tarihi : 31.10.2007 20:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!