Sen Manolya'sın Şiiri - Burhan Gök

sen sus konuşma onlar var iken
sıraya dizilmişler emir bekler gibi
pervasızca hareket bunlar Manolyam sana yakışmıyor
kaldırın şişeleri beni vurun demek isterdim
bir kerede olsa delikanlılık yapmak isterim bu ben ile
sen bakma bana , sana özeniyorum hep ondandır
bu hayallerim birgün senin olacak Manolya
ve sen o zaman anlayacaksın bizi
hepsi küsmüş günaydınlarınla suladığın çiçekler
kimse senin gibi bakamadı bize Manolya’m
sokaklar sensiz kabul etmiyor beni artık
gıpta ile bakan gözler şimdi ağlayacakmış gibi bakıyor halimize
sanki birazdan ineceksin o merdivenden saçlarını arkaya atarak
bir tebessüm ama pişmanlık içeren
sonra ben elini tutucam seni düşledğim yerde
seni ne kadar özlediğimi söyleyeceğim
biraz gururlu , biraz hasret ve biraz da aşık
ama ben sana hep aşık oldum Manolya’m
sessizce gel kimseler işitmesin hayalimi
bakışların yeter sana hasret bize
sirkeledim yakamı sadece bu anı düşlüyorum
gözlerim geldi derken kalbim hep buradaydı diyor
Manolya geldi diyorlar ben seni görmezken
bizi anlatıyorlar senin sesinden

Burhan GÖK
04.09.2016
.İstanbul