saatleri yokluğuna kurduğum günden beri
her sabah sensizliğe açıyorum gözlerimi
ve kalkıyorum doğan her güne
belki bugün çıkar gelirsin diye…
oysa ki biliyorum gelmeyeceğini
biliyorum yine de her akşam
senli uykulara dalacağımı
bir ömrün böyle geçip gideceğini…
ama seviyorum işte
sensizliğe uyandıran saatlerin yıllardır tıkır tıkır çalışmasını
sen'li hayaller kurup ben'li günler yaşamayı
her bekleyişin ucundaki gelmeyişini
bir fotoğraf karesine sıkıştırılmış neşeli günleri anmayı
sensizliğe rağmen devam eden hayatı yaşamayı
sana dair umutlar beslemeyi
ve asla umutsuzluğa düşmemeyi.
hepsini çok seviyorum
içinde sen varsın diye…
Kayıt Tarihi : 15.12.2007 13:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)