Sen Leyla'm Şiiri - Yavuz Değirmenci

Gün geldi ağladım,gün geldi güldüm
Sinemde yaranın közüsün Leyla’m…
Dağı taşı yarıp ardından geldim
Kerem’in hasreti, sözüsün Leyla’m

Bana derin derin bakışın özel
Volkan gözlerinle yakışın özel
Yürekten bedene akışın özel
Canımın cananı, özüsün Leyla’m

Temmuz’da kar ile doldurdun Yaz’ım
Zemheri çağımda erittin buzum
Hançerledin sinem inlettin sızım
Ağlayan yüreğin gözüsün Leyla’m

Ruhumda ateşler dönmüyor küle
Dalsak da söndürmez deryalar bile
Ardından ağlayıp çekerim çile
Umarım ki benden razısın Leyla’m

Gün gelir hayatın gemisi batar
O zaman nazlı yar elimi tutar
Yavuz’un ömrüne bin ömür katar
Ruhumun yokuşu, düzüsün Leyla’m