Sen lakırtıdan ibaretsin

Hep konuşursun lak lak
Sen bir lakırtıdan ibaretsin
Küçük yok
Büyük yok
Saygı yok
Sevgi yok
Çıkarını düşünürsün hep
Konuşursun hep boş boş
Konuştukça batan
Sen bir lakırtıdan ibaretsin
Düşünce yok
Hayal yok
Mantık yok
Düşündükten konuşan değil
Konuştuktan sonra düşünen değil
Sen hiç düşünmeyensin
Konuştukça batan
Battıkça konuşan
Battıkça batan
Bataklıkta çırpınansın
Sen bir lakırtıdan ibaretsin
Özü biçimi olmayan
Bulut gibi rüzgarda dağılan
Sen hep onu bunu kıran
Sen bir lakırtıdan ibaretsin
Kırdıkça onu bunu
Gittikçe küçülensin
Parçalıyorsun kendini her lakırtıda
Yok oluyorsun dikkat et
Hesap et kitap et
Diyorum ama
Sen umutsuz vakadan ibaretsin
Her lakırtıda daha da küçülen