Sen Küsüyorsun Şiiri - Ayten Özgün

SEN KÜSÜYORSUN

Aşk için ateşe,attın kendini,
Küllerden topladım,seni ve beni.
Coşar durur gönlüm,buldu sevgiyi,
Ben yaktım ışığı,sen kısıyorsun.

Ben seni sevdiğim,günden bu yana,
İçimde dinmedi , sessiz fırtına.
Hakim sen,savcı sen oldun aşkına,
Sen esip,sen asıp,sen kesiyorsun.

Ne olur vazgeçme, sevgi ekmekten,
Yorgun yürek kaç kez,düşmüş hasretten.
Düşünde kabuslar ,görmüş hasretten,
Hasretle yanan ben,sen susuyorsun.

Bel'ki bu yıl,bel'ki öbür seneye,
Dilim varmaz ,kötü bir şey demeye.
Dudağından düşen,her kelimeye,
İnanan kanan ben,sen küsüyorsun...

Ayten Özgün
Kalemimden Dökülenler
30 : 05 : 2019