Sen gönlümdeki ülküm sün
Hem sevdiğim sin hem ilkim sin
Ben bir çınarım sen köküm sün
Sen kurudun ben kurudum
Uzattım boşta kaldı elim
Sana anlatmadım ah valim
Sen gönül bağım da ki mor gülüm
Sen kurudun ben kurudum
Geldi ömrüm bitti ne kaldı ki geride
Yaralarım göz göz oldu çiban çıktı deride
Umutlarım vardı kaldı yarıda
Sen eridin ben eridim
Aşık ALİ.yi attın ateşe
Kaderimle çıkamadım başa
Sen den ayrılmak mı haşa
Sen yörü dün ben yörüdüm
Kayıt Tarihi : 24.9.2014 20:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Aşık gördüğü her olaydan yada yaşadığı yada hayel ettiği her şeyden bir ilham alır İlham aldığı zaman da bir şeyler yazar.....ALİ CAN
![Ali Can](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/09/24/sen-kurudun-ben-kurudum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!