Sen küçüğüm Şiiri - Mücahit Karaçınar

Sen küçüğüm hiç düştün mü
Bir babanın elinden
Bir annenin gözünden
Sokak sokak dolanıp üşüttün mü
Bir şevkat tokatına muzdarip kaldı mı yanakların
Yanık bir yağmurda rahatlayıp
Tanındık bir bankta uyuttun mu
Umutları yarınları yakınları
Sahi hiç oyuncağın oldu mu
Yırtık pırtık bezlerden bir bebeğin
Bir yeleğin iç cebinde kağıt paran
Hiç, acıtmadan uyutmayan
Derin bir yaran oldu mu
Benim oldu biliyor musun
Dille kestiler kendime olan güvenimi
Elle ezdiler kirlenen bu bedenimi
Bir kelle yazdılar kaderimi
Kayıp ettiler kalemimi defterimi
Sen küçüğüm benim hiç gördün mü
Kayıp ettikleri şiirlerimi, şirinliklerimi...