Yoruldum artık anlatmaya çalışmaktan,
Anlamayacağınız kelimeleri bir araya getirmekten.
Suskun diyorlar bana bu sebepten,
Tabii ya suskunum ben.
En çok sana suskunum, en çok sana küskün,
Aklım, kalbim sanki senin diyarına sürgün.
Kelimeler kazanır, ben kaybettim,
Sen beni sessizlikle öldürdün.
Bağrımın içinde bir gezegen,
Tam orta yerinde yalnız başına sen.
Gecem, gündüzüm, dört mevsimim,
Varım yoğum, her şeyim sen.
Beş dakika yüzüme bakanlar bunu gördü,
Sen görmedin, sen bana körsün.
Kayıt Tarihi : 8.11.2022 02:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!