Söylenmelik kelimelerin kursağımı yırtması yutkunluğu var içimde.
İçim çok endişe, çok hüzün ve en çokta sen dolu.
Dizginleri çözülmüş özgür atların nallarında eziliyor.
En az yermiye yakın yaş çürüttüm sensiz kalmalarımda,
Kuşları öldürenler gördüm, içim kirli bir nehir.
Bir pazar kalabalığı, sesinden uzak uçurumlar.
Sen kör, ben sağır. Ne olacak bu halim.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
İçim diyorum bu kadar mı benden ayrı, içim diyorum nasıl da bu kadar sen oldu.
İçim için için ağlıyorken, kime bu kadar güzel gülüyorsun
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta