Sen Konuşuyordun Şiiri - Mehmet Baysa

Sen konuşuyordun
Kalbime hançer saplanıyordu
Sevgi çiçeğim can çekişiyordu
Yüreğim içim içim ağlıyordu
Sen konuşuyordun
Aramıza dağlar denizler giriyordu
Bakışların benden uzaklaşıyordu
Yüreğin benden sıkılıyordu
Sen konuşuyordun
Tüm baharlar kış oluyordu
Yüreğimin semalarına kar yağıyordu
Gönlümün sokakları buz tutuyordu
Sen konuşuyordun
Bir ateş çemberi yüzümü kaplıyordu
Dünyam karardıkça kararıyordu
Bütün ümitlerim tükeniyordu
Sen konuşuyordun
Sevdamız sözlerinde eriyordu
Damarlarımdaki kan donuyordu
Kalp atışlarım sanki duruyordu