Sen Komşu Kızı Şiiri - Ahmet Şadi

On sekizinde delikanlıyım çocuksu,ve masum,

Sen komşu kızı otuzunda olgun,

Masmavi deniz gözlerin,

öylesine güzledinki yanında sönük kalırdı güzelliği meleğin,

çocuksuyum masumum, ama sana delice tutkunum.

Daha küçücüksün diyerek yanaklarımı,

Okşamana vurgunum,

Gördüğün de bu benim aşkım derdin,

Sana tutulduğumu asla bilmedin,

Seni ne kadar çok sevdiğimi de,

Yumşacık ellerinle saçlarımı dağıtır,

Fırtınam der güler,

içinden belki alay ederdin,

O ipeksi saçlarına bir kez de,

Ben dokuna bilseydim,

Elini uzatsan heyecandan titrerdim,

Halbuki eline dokuna bilmeyi,

Tuta bilmeyi ne çok isterdim,

Seni hep beklerdim,

iş dönüşünü güneş batarken ufuk ta,

Geçerken beni görünce bakın hele derdin aşkıma,

Beklermiş köşe başın da,

Ben hasretinden dönerken ateş yumağına,

Sen giderdin başkasının kollarına,

Ben se beklerdim pencerem de,

Işığın sönene kadar uykusuzca,

Sen uyurdun belki habersizce,

Ben seni düşlerdim

Gamzeli yanaklarını mavi gözlerini,

Umutsuzca,

Girerdin düşlerime, rüyalarıma,

Fütursuz çılgınca,

Adını kazırdım oturduğum okul sırama,

Yazardım ismini kitaplarımın sayfalarına,

Aldırmadan bütün umutsuzluklara,

Gözlerimi yumsam ellerini arardım hülyalarım da,

Biliyordum senin elin başka eller de,

Gülücükler yanakların da,

Bunu düşünmek çıldırtıyordu adeta,

Hüzünle oturup ağlıyordum saatlerce,

Gözlerden uzak tenhalar da,

istemezdim başkasına gülmeni, tutup ellerini,

Tattırmanı aşkın sendeki güzelliklerini,

Kimse düşlemesin seni. süslemesin hayallerini,

Kimse duymasın sana duyduğum hasret, ve özlemi,

Bir gün evleneceğini duydum çıldırdım,…..

Başımı duvarlara vurdum kilitledim dilimi,

Günlerce konuşmadım sustum… sustum,

Dar geldi canıma ten kafesi boğuldum, boğuldum,

Uçmak istiyordum geri dönülmez yerlere,

Kanatlarım kırılmıştı uçamıyordum..