Sen kokuyor şehrin sokakları

Çiçek kokuyordu şehrin sokakları,
Kaldırımlar sen kokuyordu
Kaç kez geçip gittiysen!
Ben tanıyordum ayak izlerini
Bir de o kırık taş.
Hani en kıyısındaydı yolun,
Hani çocuklar kırmıştı dallarını
Oyun oynarken canhıraş…

Kaldırımlara derdim her akşam,
Keşke! Geçse yine
Sen taşınla oynaşsan,
Ben beklesem yolun sonun da
Ve ey karşımda ki ev!
Sokaklar gibi alınca onu bağrına
Buram buram çiçek koksan!

Sen kokuyordu şehrin sokakları,
O küçük dükkanların camekanları sen!
Nasıl bir gölge bıraktıysan yollara?
Uçup gitmedi duruyor,
Hala içimde ki hisler gibi.
Nasıl da sana doğru ağaçların dalları,
Nasıl da çiçekleri sen!
Ne olurdu o sabah aceleci ve ürkek
Ayrılıklarını alıp yanına
Bırakıp ardın da kokunu gitmesen?