sevgimin nazarında her nefes
mecnun gibi bendim
ayrılmadan vücudunda yer alan
bir küçük nokta bendim
yalnız yaşamımdan kalıntı
göz kamaştıran nazik dokuda
tarihten bir nebze güne kalıntı
sen kokan şiirler vardı.
açık sayfamın karartılı gölgesi
artık yalnızca mürekkep batağı
ilhamın uzaktan duyulan öl sesi
sen kokan şiirler vardı.
harf dizelerinin nakıştan bezendiği
incecik desenlerle oluşan
genç kızların bakıpta özendiği
sen kokan şiirler vardı
duyduğunda dile gelen sazlar
bırakmış nefesini artık iyice
gönülden yayılan sevgiye hazlar
sen kokan şiirler vardı.
kalp gözü önünde süslenen mısra
açmış yüreğini okuyan her göze
elde değil bakamadan geçmek, zira
sen kokan şiirler vardı.
sadrı karıştıran ezgi usulü bir
eda ile şahlanmış kağıt ve kalem
ne bir somurtu var ne de kibir
sen kokan şiirler vardı.
üzgünüm yaşamda kalınto bu hal
yaşatmak isterken edebiyatı
fakir sanatlar çok ne yazık, münhal
nem kokan şiirler vardı
yaşantın hoş, uzun ve dardı
gitgide yol alır uzadıya uzardı
yazılacak ne bahar,negüneş,ne kardı
sen kokan şiirler vardı.
sen kokan şiirler vardı
vardı ya eskilerden evvelden
amaçsızca kalem tutan elden
sen kokan şiirler vardı.
Kayıt Tarihi : 11.9.2009 15:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!