Sen Kokan Şiirimin Son Sayfası

Sen Kokan Şiirimin Son Sayfası

Sen kokan son şiirim

Yine hüzün yine keder dolu

Sana yazılan sayfalar dolusu

Sitemlerimin son soluğu belki de

Her terk edilişin ardında

Acı renginde mısralar dolu yine

Ve yıkıldı tüm tabular beynimde

İçinde sen dolu korkular olan

Bitmesi gerekiyor bu şiirin

Sana yazıldığı için son sayfası

Ölüm uykusuna yatmak gibi

Son noktası konulmalı…

Sen kokan şiirimin son sayfası

Ve sen yoksun yanımda yine

Ben yazarken bu şiiri

Ki hiç olmadın zaten

Sayısını unuttuğum

Sana dair mutluluktan uzak

Sensiz cümleler dolu

Tüm şiirlerimi yazarken

Ve daha ortasına gelmeden sayfanın

Hala ağlamaktayım

Düşlerine benzin dökülüp ateşe verilmiş

Bir çocuk gibi

Sen kokan şiirin son sayfasındayım

Düş penceremin kırığından süzülen

Gökkuşağı mürekkebiyle portreni çiziyorum

Karamsar gözlerimdeki yaşlardan

Acımtırak kahve içiyorum

Sonra yeni bir aşka uyanır gibi

Sana yeniden âşık oluyorum

Sana âşık olmanın güzelliğini

Sen yokken de yaşıyorum

İçimde bir yerlerde

Sol tarafımın hava boşluğunda

Cam kırıkları dolu hala

Battıkça batar acıma duygusundan yoksun

Kendini yitirmiş bir cani gibi

Sensizliğe son adımı mı atıyorum

Bir daha dönmeyecek paslı raylar üstünde

Yılan gibi kıvrılan

Bir trene binerek


İlk defa bindiğim bir trenin koltuklarında

İzine rastlamadan

Sensizliğe doğru gidiyorum

Camının küçük bir kenarına

Küçük bir kız çocuğu kendi adını yazmış

Senin adına benzeyen

Vagonların gıcırtısında yuvarlanıyor çocuk

Ölüme yakınken

Gözleri kıvrılıp giden trende…

Bitmiş artık

Tükenmiş yaşanması gerekenler

Sende kaldı yarınlar

Dünler saklı yüreğimde

Ve seni her yâd edişimde

Oysa bir sonsun şimdi

Mürekkebi bitmek üzere olan

Kendi rengine âşık

Bir dolma kalem gibi

Bu şiir biter

Ve dolma kalem

Son mürekkebiyle

Son noktasını koyar…

Sen kokan son şiirim

Sen olmayacaksın

Önümde duran boş kâğıtların bekleyişlerinde

Tükenen sigaramın izmaritinde olmayacaksın mesela

Her dudaklarıma değdirdiğimde

Yapışıp kalmayacaksın


Sen dolu düşlere son veriyorum

Sen dolu kadehi boşaltmadan bekletiyorum

Tüm uykuları kovup

İçinde olduğun kadehe bakıp sarhoş oluyorum

Senin sarhoş edişinde

Seni unutmaya çalışıyorum…


Sen kokan şiirimin son sayfası

Sana dair tüm sözcüklerin tükendiği sayfa

Gözyaşlarımın hala sel gibi aktığı sayfa

Ve sen yoksun yine

olmadığın gibi Her ağlayışımda …

Ferman Kemal Zencirci
Kayıt Tarihi : 20.3.2014 00:24:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Ferman Kemal Zencirci